De Signal messenger app, die zijn reputatie baseerde op veiligheid, privacy en vertrouwelijkheid (en goedkeuring van Elon Musk) besloot om te laten zien wat voor informatie Facebook over zijn gebruikers verzamelt met behulp van Facebook’s eigen wapens.

In plaats van een gemene tweet te schrijven, lanceerde Signal een advertentiecampagne op … Instagram. Dit geliefde platform is van Facebook. Het is ook berucht, omdat het de meest invasieve app op je telefoon is.

De advertenties van Signal zijn speciaal ontworpen om te laten zien wat Facebook over jou, de gebruiker, weet.

En hoewel we weten dat Facebook ons veel beter kent dan we willen toegeven, stel je voor dat je dit in je feed ziet:

Wacht, zijn dit soort advertenties mogelijk?

Het idee achter de gedurfde advertentiecampagne van Signal was om aan te tonen hoe extreem invasief Facebook kan zijn.

Ze zeggen misschien dat je gegevens veilig en privé zijn. Maar in werkelijkheid worden al je persoonlijke gegevens, browsepatronen, interesses, locaties en levensgebeurtenissen zorgvuldig verzameld, geanalyseerd en verkocht aan zo’n beetje iedereen die bereid is te betalen.

In het advertentiebeleid van Facebook staat duidelijk dat de advertenties geen persoonlijke eigenschappen mogen impliceren:

Advertenties mogen geen inhoud bevatten die persoonlijke kenmerken vermeldt of suggereert. Dit omvat directe of indirecte beweringen of implicaties met betrekking tot iemands ras, etnische afkomst, religie, overtuiging, leeftijd, seksuele geaardheid of activiteiten, genderidentiteit, beperking, medische toestand (waaronder fysieke of mentale gezondheid), financiële status, stemstatus, lidmaatschap van een vakbond, strafblad of naam.

Maar Facebook heeft er geen problemen mee om die informatie aan adverteerders te geven zodat zij advertenties aan jou kunnen richten.

Het addertje onder het gras is dat de advertenties NIET kunnen zeggen hoe ze zich op jou richten. Maar wat betreft het schenden van privacy en het gebruik van die informatie om je designer sokken te laten zien… Nou, vertel het ons maar nadat je een wel erg specifieke advertentie hebt gekregen.

Instagram had het niet

Facebook kon de creativiteit echter niet waarderen.

Voordat Signal de kans had om de advertenties te lanceren, blokkeerde Facebook ze en schakelde het advertentieaccount van Signal uit.

Volgens Signal laat dit zien hoe hypocriet Facebook is met zijn privacybeleid:

Facebook is meer dan bereid om zichtbaarheid in het leven van mensen te verkopen, tenzij dit gebruikt wordt om mensen te vertellen hoe hun gegevens worden gebruikt. Transparant zijn over hoe advertenties de gegevens van mensen gebruiken is blijkbaar genoeg om geblokkeerd te worden.

Hij zei, zij zei

Kort nadat Signal hierover een blogartikel publiceerde, reageerde Jo Osborne van Facebook dat Signal nooit heeft geprobeerd de advertenties te verspreiden en dat hun account niet geblokkeerd was.

In zijn woorden is dit slechts een publiciteitsstunt van Signal.

Jo legde uit dat zelfs wanneer deze advertenties worden getoond op het platform, ze niet geblokkeerd zouden worden. Een paar van de advertenties schenden inderdaad het privacybeleid, maar de meeste van hun advertenties zouden in orde zijn geweest.

Signal, echter, ontkent deze beweringen.

Ze houden vol dat ze wel degelijk geprobeerd hebben om de advertenties te laten lopen, en dat hun account om die reden geblokkeerd werd.

We absolutely did try to run these. The ads were rejected, and Facebook disabled our ad account. These are real screenshots, as Facebook should know. pic.twitter.com/6ZKiA6nr2e

— Signal (@signalapp) May 5, 2021

Wat we hiervan leren

Terwijl we toekijken hoe het drama zich ontwikkelt, is het niet precies duidelijk wie op dit moment de waarheid spreekt.

En het maakt ook niet uit.

Het gaat er hier niet om of Signal daadwerkelijk heeft geprobeerd een coole advertentiecampagne te lanceren. Het herinnert ons eraan dat sociale media een goudmijn aan privé-informatie zijn. En zolang je er op staat (zelfs als je je account gedeactiveerd hebt) zal je online leven nooit privé zijn.

De vraag is dus eigenlijk: vind je dat oké?